On yıl olmuş birbirimizin yüzünü göremeyeli, dokunamayalı birbirimize, sohbet edemeyeli.. Kendi kendime şekillendirmişim seni, olmanı istediğim gibi hayal etmişim hep. Farklı bir kişilik olduğunu düşünememiş, kendimle özdeşleştirmişim varlığını.
Pazar gece geldi bir arkadaşıyla birlikte Georgiova, beklerken gırgır yapıyorduk Ahmet’le, ben topuklu giymez diye düşündüm içimden, sonra saçları siyah bir kız geçti “Bu mu?” dedi Ahmet, “Hayır o boyatmaz saçlarını” dedim. Geldiğini gördüm, ayağında topuklular, saçları boyanmış :D
Sohbet ettik dün akşam, düşüncelerimiz arasında neredeyse uçurumlar var, benim ak dediğime hanımefendi kapkara diyor. Tartıştık, fikirlerimizi sunduk; doğru bulduklarımızı, yanlış bulduklarımızı aktardık birbirimize; dikte etmeden.
Fikirlere saygı duymayı Mustafa Abim’den öğrendim ben, kuzenim kendisi. Çok tartışırdık(hala tartışıyoruz) siyasi düşüncelerimiz, dini görüşlerimiz, Türkiye’nin geçmişi, geleceği; devlet adamları vs vs küçüklük ve küçüklüğün verdiği bir salaklık olsa gerek nefret ederdim ondan, bana ters düşen düşünceleri nedeniyle. Konuşmadım uzun bir süre onunla, sonra bir gün beni çağırdı. Oturduk, “Bak gülüm, biz kardeşiz; aramızdaki bağı ne siyasi meseleler ne dini meseleler ne de düşüncelerimiz koparabilir, istemesek de birbirimizle kan bağımız var, ne olursa olsun her şeyin önündedir bu bağ benim için. Siz benim elimde büyüdünüz, benim çocuklarım gibisiniz ve senin benimle konuşmuyor olman beni çok yaralıyor; düşüncelerimizi bir kenara bırakıp birbirimizi olduğumuz gibi seversek zaten batmaz fikirlerimiz, herkesin kendi düşüncesidir her şey. Senden istediğim aramızdaki hissiyata devlet işlerini karıştırmaman.” Diye güzel bir konuşma yaptı bana. O gün bu gündür fikirlere müthiş saygım var, düzgün bir şekilde aktarıldığı sürece tabi. Bu hislerle dinledim Georgiova’yı. Beni en çok mutlu edense aramızdaki bunca düşünce ayrılığına rağmen onun da beni müthiş sükunet ve saygıyla dinlemesiydi, o nasıl öğrendi fikirlere saygıyı bilmem ama ben minnettarım Mustafa Abim’e. Hakikatten ağabeylik yapıyor bana.
Fikirlere saygılar diliyorum, ülke sınırlarımıza ve bütünlüğümüze zarar gelmeden tabi.
Not:"Akıl fukara olunca, fikir ukala olurmuş." Namık Kemal
N.Ö.
Pazar gece geldi bir arkadaşıyla birlikte Georgiova, beklerken gırgır yapıyorduk Ahmet’le, ben topuklu giymez diye düşündüm içimden, sonra saçları siyah bir kız geçti “Bu mu?” dedi Ahmet, “Hayır o boyatmaz saçlarını” dedim. Geldiğini gördüm, ayağında topuklular, saçları boyanmış :D
Sohbet ettik dün akşam, düşüncelerimiz arasında neredeyse uçurumlar var, benim ak dediğime hanımefendi kapkara diyor. Tartıştık, fikirlerimizi sunduk; doğru bulduklarımızı, yanlış bulduklarımızı aktardık birbirimize; dikte etmeden.
Fikirlere saygı duymayı Mustafa Abim’den öğrendim ben, kuzenim kendisi. Çok tartışırdık(hala tartışıyoruz) siyasi düşüncelerimiz, dini görüşlerimiz, Türkiye’nin geçmişi, geleceği; devlet adamları vs vs küçüklük ve küçüklüğün verdiği bir salaklık olsa gerek nefret ederdim ondan, bana ters düşen düşünceleri nedeniyle. Konuşmadım uzun bir süre onunla, sonra bir gün beni çağırdı. Oturduk, “Bak gülüm, biz kardeşiz; aramızdaki bağı ne siyasi meseleler ne dini meseleler ne de düşüncelerimiz koparabilir, istemesek de birbirimizle kan bağımız var, ne olursa olsun her şeyin önündedir bu bağ benim için. Siz benim elimde büyüdünüz, benim çocuklarım gibisiniz ve senin benimle konuşmuyor olman beni çok yaralıyor; düşüncelerimizi bir kenara bırakıp birbirimizi olduğumuz gibi seversek zaten batmaz fikirlerimiz, herkesin kendi düşüncesidir her şey. Senden istediğim aramızdaki hissiyata devlet işlerini karıştırmaman.” Diye güzel bir konuşma yaptı bana. O gün bu gündür fikirlere müthiş saygım var, düzgün bir şekilde aktarıldığı sürece tabi. Bu hislerle dinledim Georgiova’yı. Beni en çok mutlu edense aramızdaki bunca düşünce ayrılığına rağmen onun da beni müthiş sükunet ve saygıyla dinlemesiydi, o nasıl öğrendi fikirlere saygıyı bilmem ama ben minnettarım Mustafa Abim’e. Hakikatten ağabeylik yapıyor bana.
Fikirlere saygılar diliyorum, ülke sınırlarımıza ve bütünlüğümüze zarar gelmeden tabi.
Not:"Akıl fukara olunca, fikir ukala olurmuş." Namık Kemal
N.Ö.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yap