Lisedeyim.
Diğer günler gibi normal bir günde okula geldim. Sürekli her yeri karalanan duvarlara a4 boyutunda kağıtlarla sözler asmışlar. Kime aitti hatırlamıyorum, sonra da merak edip araştırmadım.
Geçen yılkinden farklı düşünmüyorsan değişmiyorsun gibi birşeydi. Beni oldukça etkilemişti.Ben her geçen gün kendime hep yeni şeyler katmaya çalışırdım ama o zamandan sonra bunu farkında olarak yaptım.
Mesela,
Acı çekmeyi öğrendim; acıdan kurtulmayı, isteyebilmeyi öğrendim; sonra reddedilmeyi, reddedilmenin nasıl bir his olduğunu öğrendim; sonra onunla başa çıkmayı, kırılgan ve alıngan bir yapım var erkekler konusunda çok sıkıntı çektim sonra erkeklerin düşünce yapısını öğrenmeye başladım; sonra da ona göre davranmayı..
Yalnızlığı öğrendim; yalnız neler yapabileceğimi; yalnızlıktan sıkılmamayı, genelde egosu fena şişik insanlar var çevremde çıkardığım sesi duymuyorlar çünkü ben konuşuyorum onlar haykırıyor; kendimi dinlemeyi öğrendim; kendimle konuşmayı; sonra kendime fikirler vermeyi..
Yardım çağrılarıma kimse yanıt vermez benim. Çünkü hepsinin hep işi var, kendi dertleri, kendi heycanları, kendi hayatları. Ben de hayali benden yardım istemeyi öğrendim, kendimle kendime sarılıyorum, okşuyorum başımı sanki gerçekten bir tane daha varmış gibi hissediyorum benden. Eskiden içine kapanık bir insan değildim, sanırım şimdi de değilim sadece içime dönük olmak zorunda kaldım, insansızlıktan.. İnsanların arasında insansız yaşamayı öğrendim.
Güven duymanın %100 den başlayıp yavaşça düşeceğini savunurdum, %0 dan başlayıp yavaş yavaş yükseltilmesi gerektiğini öğrendim.
Öğreniyorum hep, devam da edeceğim öğrenmeye her geçen yıl ama yalnızlığımın önüne geçemiyorum. Ne yapsam yalnızım.
N.
Diğer günler gibi normal bir günde okula geldim. Sürekli her yeri karalanan duvarlara a4 boyutunda kağıtlarla sözler asmışlar. Kime aitti hatırlamıyorum, sonra da merak edip araştırmadım.
Geçen yılkinden farklı düşünmüyorsan değişmiyorsun gibi birşeydi. Beni oldukça etkilemişti.Ben her geçen gün kendime hep yeni şeyler katmaya çalışırdım ama o zamandan sonra bunu farkında olarak yaptım.
Mesela,
Acı çekmeyi öğrendim; acıdan kurtulmayı, isteyebilmeyi öğrendim; sonra reddedilmeyi, reddedilmenin nasıl bir his olduğunu öğrendim; sonra onunla başa çıkmayı, kırılgan ve alıngan bir yapım var erkekler konusunda çok sıkıntı çektim sonra erkeklerin düşünce yapısını öğrenmeye başladım; sonra da ona göre davranmayı..
Yalnızlığı öğrendim; yalnız neler yapabileceğimi; yalnızlıktan sıkılmamayı, genelde egosu fena şişik insanlar var çevremde çıkardığım sesi duymuyorlar çünkü ben konuşuyorum onlar haykırıyor; kendimi dinlemeyi öğrendim; kendimle konuşmayı; sonra kendime fikirler vermeyi..
Yardım çağrılarıma kimse yanıt vermez benim. Çünkü hepsinin hep işi var, kendi dertleri, kendi heycanları, kendi hayatları. Ben de hayali benden yardım istemeyi öğrendim, kendimle kendime sarılıyorum, okşuyorum başımı sanki gerçekten bir tane daha varmış gibi hissediyorum benden. Eskiden içine kapanık bir insan değildim, sanırım şimdi de değilim sadece içime dönük olmak zorunda kaldım, insansızlıktan.. İnsanların arasında insansız yaşamayı öğrendim.
Güven duymanın %100 den başlayıp yavaşça düşeceğini savunurdum, %0 dan başlayıp yavaş yavaş yükseltilmesi gerektiğini öğrendim.
Öğreniyorum hep, devam da edeceğim öğrenmeye her geçen yıl ama yalnızlığımın önüne geçemiyorum. Ne yapsam yalnızım.
N.
