Geçen sezon sabırsızlıkla beklediğim bir oyun vardı., Jeanne D'arc'ın öteki ölümü. bikaç arkadaşımı ikna ettim, gittik oyuna.
Jeanne D'arc yakılarak öldürülmüştür. Onun halk tarafından kahramanlaştırılmasından korkan engizisyon mahkemeleri; ömür boyu hapse mahkum olmuş bir kadının Jeanne'nin yerini almasını isterler. Kadın, halk önünde af diler ve Jeanne'ı küçük düşürmeyi başarırsa hayatı bağışlanacaktır. Hayatı ve onuru (Jeanne ve ikisinin onurları) arasında kalır. Tanrı ile birlikte cellat da ona eşlik eder.
Tanrı: "Jeanne Dar'c olmak zordur ama Jeanne D'arc olarak kalabilmek daha da zordur", "İsa'yı kurtarsaydım mesih olmazdı. Sen de yaşarsan öleceksin; ölürsen yaşayacaksın."(Hitler de öyle yapmadı mı? Belki bi başkasıydı onun yerine intihar eden ama ne fark eder. Yakın bir örnek, Ahmet Kaya. Öldü diyorlar kendisine ve bu onu daha da çekici kılıyor sanırım; bilemem.) der kadına.
Şebnem Doğruer, adeta yaşıyordu kadını. Süzülüverdi yaşlar gözlerimden.
Şimdi kendi tiyatrosuyla geliyor. Mavi Sanat Tiyatrosu; "Ayrılık" Komedi, tek perde.
Güldürmek mi daha kolaydır acaba yoksa ağlatmak mı? Hadi onlar oyuncu, belki ikisini de zorlanmadan yapabiliyorlar, ya biz? Siviller. En kolayı hangi bizim için, Gülmek mi? Ağlamak mı?
Sanırım ben gülmek cevabını seçiyorum, keşke herkes için ağlamak daha zor olsa.
Eski bir izleyiciniz olarak, yeni bir oyunla; yine karşınızda olacağım Şebnem Doğruer.
Sevgiyle kalın.
Cumartesi görüşmek dileğiyle.
http://www.mavisanat.org/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yap