16 Kasım 2012 Cuma

İyi düşünün, pişman olacağınız kararlar vermeyin.

Geçen her dakikayla birlikte içime kapandığımı hissediyorum. Kimseyi görmek istemiyorum, kimseyle konuşmak istemiyorum; beynimde tamamen bana ait bi dünya kurdum, orda sessiz ve mutlu bir hayatım var; ikilemlerden uzak, güvensizlikten uzak.

Özgürüm ve tek başımayım orda.

Yavaş yavaş delirmek bunun gibi birşey sanırım.

Haykıramıyorusunuz istediklerinizi, istediklerinizi yapamıyorsunuz. Hapsetmişler sizi bi eve, kimse sizinle konuşmuyorlar, size güvenmiyorlar.

Keşke hep yalnız kalsaydım da kafamı bunca gereksiz şeyle doldurmasaydım, eskiden olduğu gibi sakin ve huzurlu bir beyne sahip olsaydım.


Bu da hayatım boyunca keşke dediğim 3. şey; bari daha fazla olmasalar.

Kararlarınızı doğru verin lütfen, hiç kimse ve hiçbir şey etkilemesin sizi, ne aileniz ne arkadaşlarınız ne kızgınlıklarınız; çünkü, kendi hayatınızı kendiniz yaşayacaksınız ve malesef bildiğim kadarıyla dünyaya bir defa geliniyor.

Beni dinleyin.
N.

1 yorum:

Yorum yap